Echtscheiding & Alimentatie
Kinder- & Partneralimentatie berekend, aan de hand van het Rapport Alimentatienormen
Wanneer u gaat trouwen of uw partnerschap laat registreren, gaat u een levenslange zorgplicht aan. Wanneer u gaat scheiden, houdt deze zorgplicht niet op te bestaan. Na de scheiding is er namelijk sprake van een voortgezette onderhoudsverplichting, ook wel alimentatie genoemd. Deze onderhoudsverplichting duurt afhankelijk van uw situatie tot maximaal de helft van de huwelijksduur, met een maximum van 5 jaar. Vanuit een samenwoonrelatie ontstaat deze wettelijke onderhoudsverplichting niet.
Op basis van behoeftigheid, behoefte en draagkracht berekenen wij de partneralimentatie in uw situatie. Dit op basis van de richtlijnen zoals opgesteld in het Rapport Alimentatienormen.
De hoogte van de té betalen alimentatie hangt samen met de vaststelling van de behoefte, behoeftigheid en de draagkracht.
De welstand tijdens het huwelijk is bij de vaststelling van de behoefte bepalend. De behoefte wordt gebaseerd op het gezamenlijke netto inkomen, ten tijde van huwelijk. Conform de hof-norm wordt de behoefte vastgesteld op 60% van het netto gezinsinkomen, waarop de kosten van de kinderen reeds in mindering zijn gebracht (wat u aan uw kinderen heeft besteed, kan niet hebben bijgedragen aan uw eigen behoefte. Daarnaast moeten er ná scheiding twee huishoudens worden gerund. Vandaar dat de behoefte niet op de helft is vastgesteld, maar op 60%). Vervolgens wordt berekend hoeveel bruto alimentatie de alimentatiegerechtigde nodig heeft, om uiteindelijk 60% van het eerdere netto gezinsinkomen over te houden.
Het hebben van een behoefte is nog onvoldoende grond voor het recht op partneralimentatie. Er moet namelijk sprake zijn van behoeftigheid bij de alimentatiegerechtigde. Hij of zij moet zelf onvoldoende inkomsten hebben om in de eigen behoefte (eigen levensonderhoud) te kunnen voorzien en deze inkomsten in alle redelijkheid ook niet kunnen verwerven. Persoonlijke omstandigheden spelen hierbij een rol.
Tot slot wordt er gekeken naar de draagkracht van de alimentatieplichtige. Kan deze, wanneer de kosten van de kinderen, alsmede de kosten van het eigen levensonderhoud zijn voldaan, nog bijdragen in het levensonderhoud van de ex-partner? Hiervoor wordt aansluiting gezocht bij het rapport alimentatienormen waarbij allereerst het draagkrachtloos inkomen wordt bepaald. Dit zijn de kosten die de alimentatieplichtige zelf heeft. Het draagkrachtloos inkomen wordt op het eigen inkomen in mindering gebracht. Wat nu overblijft noemen we de draagkrachtruimte. Hiervan dient 70% beschikbaar te worden gesteld voor (partner)alimentatie. Wel gaat kinderalimentatie vóór op partneralimentatie. Pas wanneer de kosten van de kinderen zijn voldaan, wordt er gekeken naar de ruimte voor het bepalen van partneralimentatie.
Zoals hierboven omschreven zijn zowel behoefte, behoeftigheid als draagkracht bepalend voor het uiteindelijke recht op alimentatie. Conform de behoefte hebben beide partners 60% van het oorspronkelijke netto inkomen nodig (resterend na aftrek van de kosten kinderen), om ook ná echtscheiding naar welstand van het huwelijk te kunnen leven.
Wanneer ná echtscheiding uw gezamenlijke inkomen gelijk blijft, dan wel minder wordt, is het niet mogelijk om in deze behoefte te voorzien. U zult na scheiding in de meeste gevallen, financieel een stapje terug moeten doen.
De vastgestelde behoefte is in veruit de meeste gevallen niet bepalend voor de hoogte van de alimentatie. De draagkracht van de partner die alimentatie moet betalen is veelal de beperkende factor. In de praktijk wordt tevens gekeken of de alimentatiegerechtigde niet meer vrije ruimte over houdt dan de alimentatieplichtige. Dit wordt een jus-vergelijking genoemd.
Heeft u vragen naar aanleiding va deze informatie? Wilt u alimentatie laten berekenen, een second opinion óf een herberekening in verband met gewijzigde omstandigheden? Neem dan contact op.
Bereken zelf de kosten van uw echtscheiding.
Vrijblijvend advies & antwoord op uw vragen binnen een persoonlijk gesprek.